What Happens in Amsterdam? Inderdaad… stays in Amsterdam! Dus hierbij een gloednieuwe blog in aanloop naar ‘Wij zijn de Rooiploeg’.
Het is ergens begin jaren 90. Nog erg vroeg in de ochtend, de dageraad is net begonnen. De slaap en misschien wel een lichtelijk katertje zit nog in mijn kop. Het is koud, met een beetje miezerige regen en wind. Ik sta bij mijn oom Henk van Lierop (van horen en zeggen in die tijd de snelste en schoonste rooier van het noordelijk halfrond), achter op de rooimachine om een behoorlijk vuile hoek te rooien. Enkele dagen daarvoor had ik geopperd om kleine boxen op de machine te plaatsen; ik kan nou eenmaal niet zonder muziek of radio om me heen. En zo geschiedde die ochtend dat de eerste klanken van de Breakfastclub op 3FM naast de bollen, het vuil en het geklapper van de machine over de schudzeef rolden. Ik weet het nog heel goed. Een betoverend intro streelt mijn oren en de opkomende zon laat zijn eerste stralen tussen de wolken door voelen op mijn koude lichaam. Het is het nummer ‘In a Lifetime’ van Bono en Clanned.
Alles staat even stil om me heen en ik geniet van het nummer en de pure elementen die op dat moment aanwezig zijn. Het moet wel zo geweest zijn dat vervolgens de gitaren van Alive van Pearl Jam me wakker schudden. Ome Henk was namelijk ruim drie minuten lang niet de schoonste rooier van het noordelijk halfrond. Maar wat heb ik een plezier gehad van die boxen die hij op de machine had geplaatst.
De volgende blog volgt spoedig en gaat over de beruchte en beroemde Dakscène op de Polderse Kermis. De Blog van de uitgebrachte single ‘Wij zijn de Rooiploeg’ met diverse herkenbare stukjes erin die je zojuist heb gelezen volgt later dit jaar.
