Onlangs stond ik samen met muziekmaatje Nick in de krant met een verhaal over het Paas Music Festival dat leuk aan mijn jubileumjaar is gekoppeld. Niet gelezen? Klik hiernaast op de krant en lees het stuk ook nog even. En nu is het tijd voor een nieuw verhaal. Een speciale PMF editie. Veel plezier!
Aankomend weekend is het weer zover, het Paas Music Festival (PMF), en dan ben ik dus ook weer even terug op het oude of moeten we zeggen, nieuwe PMF-nest. Dat ik daar behoorlijk veel zin in heb, zal je wel begrijpen; vele jaren ben ik als SNIP bij het festival – op de oude locatie in de gymzaal aan de Lovinkstraat – betrokken geweest. Dat Nick (zijn eerste jaar als programmeur) en ik nu samen om tafel hebben gezeten is een samenloop van leuke omstandigheden. We draaien als dj‘s regelmatig samen en dan praat je veel over muziek en van het één kwam het ander. Zo in mijn jubileumjaar is het ook een leuke bijkomstigheid natuurlijk. De nieuwe PMF-opzet, midden in het dorp bij de Aap, scheelt trouwens ook niet zoveel van de oude opzet en dat ziet er te gek uit en voelt goed. Dat Nick en ik ook redelijk op dezelfde feest-golflengte zitten qua gezelligheid, muziek, drankjes en beleving is alleen misschien niet zo best. Waarom? Nou, dat heeft alles met de titel van deze blog te maken…
Ik ben trouwens benieuwd of Nick ook een fles Jägermeister ergens verstopt heeft in de kleedkamers? Misschien beter van niet want daar is mijn wat onbekende bijnaam JägerMeijer vandaan gekomen. Die Jägermeister was eigenlijk in eerste instantie puur om mijn stem 
tijdens het presenteren van het festival wat kracht bij te zetten. Mijn stem laat me namelijk wel eens in de steek. Goh, meen je dat nou echt?! Dat het drankje niet echt helpt, mocht de pret niet drukken en er was inmiddels spontaan het volgende ontstaan. Ik had namelijk als goede eigenschap, vond ik zelf, om met alle optredende artiesten vlak voor aanvang van hun optreden even een shotje te nemen en te proosten op een goed optreden. Prachtig vonden de meeste artiesten het en ik zweer erbij dat het bijzondere en betere optredens heeft opgeleverd. Artiest blij, publiek blij en natuurlijk de organisatie als laatste ook in meerdere opzichten blij. Een bijzonder optreden heeft het zeker opgeleverd want toen mijn stem een keer helemaal de weg kwijt 
was, vroeg het ene Aap-bestuurslid Johan L of hij een keer de artiest mocht aankondigen en hij zou de sponsoren ook wel even opnoemen want dat leek hem prachtig. Prima joh, dat red hij. Terwijl Johan het podium betrad zou ik met de artiesten gaan proosten. Bleek alleen dat de Jägermeister niet op zijn plek lag, maar heel ergens anders. Tevens was de fles zo goed als leeg terwijl er nog zeker 3/4 in moest zitten. Daar snapten we niks van. Even later kwam de Aap uit de mouw en was duidelijk wie er van de fles had lopen nippen. Onze Johan had het namelijk wel erg naar zijn zin op het podium en was zeker nog niet van plan om de artiest aan te kondigen. Hij zat midden in een verhaal, die hij volgens mij zelf ook niet meer snapte. Die halve fles Jägermeister deed zijn werk goed, dat mag duidelijk zijn haha. Dat ik vanachter het podium als een blatende geit naar hem aan het seinen was dat hij eraf moest, hielp ook niet echt mee. Toen hij de toiletjuffrouw, die we niet eens hadden, en ook alle buren persoonlijk ging bedanken, hebben we hem maar van het podium gehaald. Wat hebben we gelachen en wat ging Johan trouwens vroeg naar huis die avond. Misschien is het toch beter dat er geen fles staat dit jaar, Nick!
Zo zijn er natuurlijk veel meer leuke momenten van al die jaren PMF, sommige vergeet je gewoon niet. In de laatste blog van 2014 kon je al lezen van de stripster, klik hier. De keer dat de Amerikaanse zanger Rich Wyman en zijn band met pech op de Afsluitdijk kwam te staan weet ik ook nog goed. Rich had het idee om alvast liftend naar Breezand te gaan. Aangezien hij de Aap op zijn duimpje kende, nam hij standaard de keukendeur. Hij was niet heel best gekleed en doordat hij ook nog eens een capuchon op had, werd hij niet herkend. Bij binnenkomst liep hij al snel tegen de beveiliging aan die hem voor een zwerver/inbreker aanzag. En het feit dat hij Engels praatte, hielp ook niet echt mee. Hij werd daarom hardhandig naar buiten gegooid, haha. Gelukkig werd hij bij de hoofdingang later wel geloofd en herkend en kon hij later die avond, staand boven op zijn piano, één van de beste optredens van PMF ooit weggeven. Mijn grootste euforiemoment was in 2005 met de Engelse pret-punk-band The Toy Dolls. Je kent ze vast wel van hét Polderse Kermis feestnummer ‘Nelly The Elephant’. Toen ik ze boekte, zag ik al helemaal voor me (soms een irritante eigenschap om alles van te voren helemaal uit te denken) hoe de zaal volledig op zijn kop zou gaan. Maar als dan alle handen de lucht in gaan en het een dampend stampend feestje wordt is een gaaf moment. Ik stond op een leeg vat bier aan de zijkant over de mensen heen te kijken. Het bezorgde me massa’s kippenvel. Van mijn kleine teen tot aan mijn kruin en spontaan had ik er even een tweede navel bij.
Om deze speciale PMF-blog af te sluiten ga ik terug naar mijn eerste jaar als programmeur. Zoals ik al eerder schreef, hoop ik niet dat Nick zijn eerste jaar hetzelfde verloopt als de mijne, aangezien wij redelijk op dezelfde feest-golflengte zitten. Dat Rondé dit jaar is uitgevallen is natuurlijk balen voor Nick maar met Sunday Sun hebben we een top vervanger gevonden. ”I call you Honey…”, dat hoeft natuurlijk niet Nick 🙂 Maar van mijn eerste jaar heb ik namelijk niks meegekregen dus ook niet van mijn eerst geboekte band Henk Westbroek & Consorten, beter bekend als Het Goede Doel. 
Dit omdat ik – voordat de eerste band nog moest beginnen – in het ziekenhuis belandde en mijn fucking blinde darm er uit moest. Wat bleek…daar had ik al jaren zeurende klachten van, maar het kwam nooit zover dat ie eruit moest. Tot die mededeling in het ziekenhuis kwam… we gaan zo opereren, hij gaat er vanavond uit meneer Meijer. Maaaar maaaar maaaar dat kan niet want de eerste band begint zo, ik moet nu terug…we doen het morgen wel, waar is hier de Nooduigang? Nee, hij moet er echt zo uit want als hij knapt dan wordt het knap lastig allemaal en dan was de kans aanwezig dat ik zomaar nooit meer een PMF zou meemaken. Je begrijpt dat er wel wat traantjes gerold hebben… Wat was dat balen zeg! En dan heb ik het niet eens over de snee die ze gemaakt hebben. Ik begreep dat ze dat tegenwoordig door een sneetje van 
een centimeter opereren. Nou, bij mij toen niet hoor, is gewoon een grote jaap van een x aantal centimeters. Over een grote jaap gesproken…Mijn moeder heeft, nadat ik eens in mijn vinger had gesneden en een lelijke wond had, de dokter opgebeld met de vraag of ze even langs kon komen. Op de vraag wat er mankeerde zei ze niet dat ik me gesneden had, maar was de mededeling: mijn zoon heeft een grote jaap. Je snapt dat het stil bleef aan de andere kant van de lijn haha.
Voor mij was het eerste PMF-jaar dus niet echt een succes als programmeur en ik ga ervan uit dat Nick dit jaar een topeditie gaat meemaken en het ook blijft bij het uitvallen van deze ene band. En mocht het raar lopen dan regelen we wel iets namens de artiesten. Bij mij belandde dat eerste jaar uiteindelijk een brief van Henk Westbroek en zijn bandleden een paar dagen later in het ziekenhuis. Met een echte Westbroek ondertoon de mededeling dat ik echt niks had gemist. Dat het beter was dat ik lekker in het ziekenhuisbed kon liggen en ga zo maar door; oftewel zoals alleen hij dat kan zeggen en ook opschrijven: Het geeft helemaal niets jochie, het komt allemaal wel goed!
Zo, dit was na een lange stilte weer een nieuwe blog en hoop dat je het met plezier heb gelezen. Zondag, eerste paasdag, presenteer ik het Paas Music Festival. Draai ik ook de pauzes in aanloop naar de volgende optredens. Dan blik ik onder andere terug met de muziek van de eerdere PMF-jaren. Hier alvast een klein overzichtje van wat er zoal is geweest. Voor nu: tot komend weekend op het Paas Music Festival. Mis het niet want het gaat erg leuk worden!
Meer info, een vooruitblik en online kaartverkoop kan je vinden op www.paasmusicfestival.nl
Anouk
Hier een kleine terugblik van optredende artiesten in de oude PMF Gymzaal van de Aap:
Anouk, Toy Dolls, Racoon, Band Zonder Banaan (BZB), Trockener Kecks, Partysquad.
Memphis Maniacs, Van Dik Hout, Birgit, Scrum, Slobberbone, Nu of Nooit, Peter Pan Speedrock.
Blaze of Glory, Rich Wyman, De vrienden van PMF Live, Wild Romance, A Balladeer, Dilana Smith.
The Shavers, Starkoo XL, Kirsten, Soulvation, Hermes House Band, Henk Westbroek, The Sheer, Daisy Vain, Chris Zegers ft. Hudson vife, Probably Robbie Williams, Fools Fatal, Heideroosjes, Plork en de Aannemers, The Covenant, Louise Lane, Rudeboy, The Dollybirds, Glamourama, ENorm, Zingende Fresia’s, ACtion in DC, M.I.N.D. Susans Garden, The Office, PMF All-star band, King Jack, Jaap Ligthart ft. Tim Langedijk, Thello & Snip, Beam, Hasted, Frits and The Brown Notes, T.IF.T., Vaart, SQY Rocking Team, (sub)Toppers, InDubio, ZoDan, Rubber, Powerplay, Maxvill, Nixs Bijzonders, Sultans of Soul, Band of Glory, Beatbusters, etc. etc.
Ook iets wat ik zeker niet vergeet.
Bekijk hier het volledige optreden van The Toy Dolls op PMF 2005.
Afscheid met kleine Anouk en BZB van de oude locatie in 2009
Zelf in actie op toesten en gitaar tijdens de PMF all-stars live.
